เรื่องเล่าสุดประทับใจจาก ไมเคิล ยอน นักเขียนชาวอเมริกันต่อคนไทยในงานพระราชพิธีถวายพระเพลิงพระบรมศพ

เรื่องเล่าสุดประทับใจจาก ไมเคิล ยอน นักเขียนชาวอเมริกันต่อคนไทยในงานพระราชพิธีถวายพระเพลิงพระบรมศพ

เรื่่องเล่าสุดประทับใจนี้มาจากเพจ Michael Yon (ไมเคิล ยอน) นักเขียนชาวอเมริกันและช่างภาพที่มีต่อคนไทยในงานพิธีพระราชทานเพลิงพระบรมศพ โดยมีเนื้อหาดังนี้

Thailand — this is unlike anything I have seen in the world.
ประเทศไทย — ผมไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้ ในโลกใบนี้มาก่อน

พระราชพิธีถวายพระเพลิงพระบรมศพ จะมีขึ้นในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า ประเทศไทยถึงเวลาที่จะยืนนิ่ง เพื่อรำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณขององค์พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช พ่อของไทย

ผู้นำประเทศจากทั่วโลกเดินทางมาร่วมพระราชพิธี หากจะเทียบความยิ่งใหญ่ของพระราชพิธีนี้ สำหรับชาวอเมริกันแล้ว ก็น่าจะเป็น เหตุการณ์ Apollo 11 ที่ลงจอดบนดวงจันทร์เป็นครั้งแรก แต่ก็ยังไม่ใช่การเปรียบเทียบที่ดีเท่าไรนัก พระราชพิธีนี้ เป็นเรื่อง ความรักของพ่อของชาวไทย และ การรวมใจเป็นหนึ่งเดียวกันของชาวไทย

พระราชพิธีถวายพระเพลิงพระบรมศพ จะมีขึ้นในไม่กี่อึดใจข้างหน้านี้ ในเวลา 22:00 น. ตามเวลาประเทศไทย

===

จดหมายจากเพื่อนของผม ที่ชื่อ โส่ย เธอคือแม่ของไข่

ตอนเวลาประมาณ 2 ทุ่ม สำนักข่าวแห่งหนึ่งรายงานข่าวว่า จุดคัดกรองทางเข้าด้าน ตะวันตกเฉียงเหนือ (สะพานปิ่นเกล้า) ยังสามารถรองรับประชาชนได้อีกราว 10,000 คน ฉันรีบจัดเป้ และ ตัดสินใจเดินทางไปพร้อมกับลูกน้อง, ลูกชายคนกลาง และ ไข่ ถนนถูกปิด ไข่ก็หลับ และจุดที่จอดรถได้ ก็อยู่ไกลมากๆ ชั้นจึงได้ตัดสินใจเดินไปดูที่จุดคัดกรอง และให้พวกเขารออยู่ที่รถ [มีพี่เลี้ยงคอยดูแลเด็กๆ]

ถึงตอน 4 ทุ่ม

มีผู้คนนับพัน หลั่งไหลมาจากทุกทิศ มุ่งหน้าไปยังจุดคัดกรอง และ เหมือนทุกครั้ง จะมีผู้คนมากมาย ยืนอยู่ข้างถนน ถือถุงพลาสติกที่ภายในบรรจุอาหารดีๆ ขนาดใหญ่ คอยส่งเสียงเรียกเชียร์ให้คนที่เดินผ่านไป รับอาหารของพวกเขา และยังมีโต๊ะน้ำเย็นจำนวนมากเรียงรายอยู่ตามทาง เจ้าหน้าที่และอาสาสมัครน่ารักและสุภาพ [อาหารและเครื่องดื่มทั้งหมด ฟรี]

ขากลับ ข้างริมฟุตบาท นอกบริเวณพระราชพิธี มีสาวน้อยยืนถือถาดที่มีกาแฟเย็นในแก้วพลาสติกขนาดใหญ่อยู่เต็ม หญิงอีกคนยืนอยู่ข้างๆ คอยเรียกคนที่เดินผ่านไปมา ให้รับกาแฟไปดื่ม ฉันก็ไม่ได้หิวน้ำแต่ปฏิเสธการร้องขออย่างกระตือรือล้นของเธอไม่ได้ ตอนเอื้อมมือไปหยิบแก้วนั้น สีหน้าของเธอก็ฉายแววแห่งความสุข และ ความตื้นตันใจ กาแฟแก้วนั้นทำให้คนสามคนมีความสุข และ มีค่ำคืนที่แสนดี ตรงนั้นไม่ค่อยมีแสงไฟค่อนข้างมืด ถ่ายภาพดีๆจากกล้องมือถือไม่ได้

ฉันเดินข้ามถนนไปยังที่ที่มีการรถสัญจรไปมาอย่างคับคั่ง และเห็นเต๊นท์จำนวนมาก กางอยู่บนฟุตบาท มีรถปิคอัพที่บรรทุกน้ำดื่มบรรจุขวดมาจนเต็มจอดอยู่ เด็กหนุ่มๆสิบกว่าคนกำลังช่วยกันคนละไม่ละมือ ขนขวดน้ำลงจากรถแล้ว มาเรียงบนทางเท้านอกเต๊นท์ แล้วฉันก็เดินต่อไปยังมุมถนน มีโต๊ะตัวหนึ่งวางอยู่พร้อมกระทะทอดใบใหญ่ใบหนึ่ง ด้านนอกบริเวณเต๊นท์ มีคนต่อคิวรออาหารอยู่ประมาณ 6 คิว มันก็คือปาท่องโก๋ ที่มีลักษณะคล้ายๆกับ Churros (ปาท่องโก๋สเปน) แล้วชายคนหนึ่งก็ร้องเรียกผู้คน ‘แจกปาท่องโก๋ ฟรี มารับไปปาท่องโก๋ร้อนๆไปทานด้วยครับ’

เขาบรรจงทำปาท่องโก๋อย่างพิถีพิถัน ราวกับพ่อครัวกำลังปรุงอาหารให้เจ้าชาย อย่างนั้น ชั้นรออยู่ราว 10` นาทีก็ได้อยู่คิวแรก แล้วถามเขา เพราะอยากรู้ว่า เขามาไกลหรือเปล่า เขาตอบว่า ‘มาจากสระบุรี’ ที่อยู่ห่างออกไปราว 110 กิโลเมตร ฉันตอบกลับไปว่า ‘โห! ไกลมาก’ แล้วเขาก็ชึ้ไปที่รถของเค้า แล้วบอกว่า ‘ขี่ซาเล้งคันนั้นมา’ ฉันหันไปดู ก็เห็นมอเตอร์ไซค์ที่มีส่วนต่อพ่วงติดเข้ากับมอเตอร์ไซค์ กับเด็กเล็กๆ อีก 3 คน ฉันถามว่า ‘ทั้งครอบครัวเลย?’ ชายคนนั้นกับภรรยาเขาตอบพร้อมกันว่า ‘ใช่ ทั้งครอบครัวเลย’ ฉันเดินไปดูซาเล้งคันนั้น แล้วก็ถึงกับจุก พูดไม่ออก มอเตอร์ไซค์เก่าๆที่อานหายไป

เขาและภรรยามีความสุขมากที่ได้ทำของว่างแจกจ่ายผู้คน พวกเขาใส่หัวใจลงไปในทุกๆรายละเอียด ฉันได้ปาท่องโก๋ 5 ชิ้นจากเจ้าภาพงานพระราชพิธี เขาอาจจะไม่ได้มีเหลือเฟือ เขามีชีวิตที่ยากลำบากเสียด้วยซ้ำ แต่ คืนนี้ หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความรักและความสุข เขามีหัวใจทองคำ

ชั้นเดินกลับ และผ่านไนท์คลับแห่งหนึ่งที่วางเต๊นท์ขนาดใหญ่ด้านหน้า พนักงานไนท์คลับต่างออกยืนที่ฟุตบาทและเรียกให้ผู้คนมารับข้าวต้มหมูของพวกเขา

ตอนที่เดินกลับ ฉันหยิบปาท่องโก๋ออกมาชิมหนึ่งชิ้น กัดเข้าไปหนึ่งคำก็พบว่า มันอร่อยมาก แต่หลังจากนั้นก็กัดคำที่สองไม่ลง น้ำตาพร่างพรูออกมา พ่อคงจะภูมิใจมาก พ่อคงจะยิ้มอยู่บนนั้น และ พระองค์คงรับรู้แล้วว่า พวกเราทุกคนรักและคิดถึงท่านเหลือเกิน

ใช่เลย มันเป็นช่วงเวลาที่สวยงาม สวยกว่าบรรยากาศตอนชุมนุมอีกเป็น 10 เท่า

ฉันรับรู้ได้ว่า ประเทศนี้ พวกเราล้วนเป็นพี่เป็นน้องกัน ฉันหมายถึงว่า ฉันรู้ แต่ ครั้งนี้ เราต่างเห็นหัวใจเราในคนอื่นๆ โดยที่ไม่เกี่ยวกับว่า เป็นชายหรือหญิง หรือ มีฐานะอะไรในสังคม ที่นี่เป็นครอบครัวใหญ่จริงๆ

พระองค์ คงภูมิใจมากๆ พระองค์ทำงานในฐานะผู้นำได้ดีที่สุดไร้ที่ติ และ พระองค์​ก็ใช้ชีวิตเยี่ยงมนุษย์ ได้อย่างสมบูรณ์​ หากใครสักคนอยากรู้ว่า ใครสักคนจะมีชีวิตที่ยอดเยี่ยมอย่างที่สุดได้อย่างไร ใครสักคนสามารถทำให้สร้างสิ่งที่สุดในฐานะที่เกิดเป็นมนุษย์ได้อย่างไร ให้ดูที่ในหลวงของฉัน พวกเราช่างโชคดีเสียเหลือเกิน

The cremation will soon begin. Thailand has come to a standstill to honor his Majesty King Bhumibol, Father of Thailand.

World leaders have come from around the planet. Maybe the only thing close for this in the USA was Apollo 11, first manned moon landing, but that is not a good comparison. This is about love for the Father of Thailand, and Thai unity.

The cremation will begin very soon this evening. 2200 local time.

===

From my friend Soi last night. Soi is Egg’s Mom:

At around 20:00, one news Channel report that northwest entrance still open for another 10,000 people. I packed my back pack and decided to go there along with my worker, middle son and Egg. The road was blocked, Egg was sleeping and parking area was very far away. I decided to walk to the entrance checking point by myself and let them stay in the car. [With babysitter.]

I arrived there at 22:00.

There were thousands people flowing in from every direction heading to security checking point. As normal, many people standing with huge plastic bag with good food, cheering and enrolling walking people to take their food. Also there were many icy cold water stands. Stuffs and volunteers were very nice and polite. [All food and drink free.]

On the way back on the side walk, outside ceremony area there was a young lady standing and holding big tray that full of ice coffee in big plastic cup. There was another lady standing next to her asking people passing by to take ice coffee. I was not thirsty but couldn’t resist her enthusiastic request.. As my hand reached the cup, her face was lit up with happiness and fulfillment. That coffee made 3 people happy and having a great evening. The area was dark and I couldn’t make good picture with my phone.

I walked across the road to the busy traffic area and saw many tents occupied the side walk. There was a pick up truck full of bottles of water. A dozen of young men loading off those water. On the side walk outside those tents. I walked to the corner.
There was a table and big frying pan on the side walk outside the tent. About 6 people forming a line, waiting for food. It was deep-fried dough stick that similar to churros. Then a man start calling people ‘Pa-tong-ko for free, please come and have some.

He carefully made the food. Same as he making food for a prince, like that. I wait for about 10 minutes till I was the first on in that line. I asked if he come far. He said from Saraburi, 110 kilometers away. I said ‘that is very far’. So he pointed to his vehicle and said ‘with that motorcycle’. I turned around and saw the motorcycle with cart connecting to it and 3 little children. So I asked ‘all family?’. He and his wife answer ‘Yes’ in the same time. I went to take a look of that vehicle. And I lost my word. There was no seat.

He and his wife were very happy while they were cooking those snack for people. They put their heart in every detail. I got 5 piece from a cremation ceremony host. He doesn’t have much. He even has a hard life. But tonight his heart fill with love and happiness. His heart is gold.

I walked back and passed by a nightclub that put a big tent in front. The hosts in that bar standing on the roadside and calling people to come and take pork boiled rice.

On the way I pick a piece of that stick. It was very good at the first bite. And after that I couldn’t bite the second one. Tears pouring down. Dad must be so proud. Dad is smiling up there. And he must know already that we all love and miss him so much.

Yes, it was really a good time, it was 10 times better then demonstration atmosphere.

I realize that in this country, we are all brother and sister. I mean I know, but this time we saw our heart in others, despite of gender or level in society. Here is really a big family.

Late King must be so proud. He had done a perfect job as a leader. And he successfully lived as a human being. If you want to know how a man can has great life, how a man can make the best out of human form, look at my late King. We are so lucky.

*****

ความคิดเห็นของชาวต่างชาติที่ได้อ่านบทความนี้ 

Michael Yon
World leaders are currently lined up to pay respects. I just saw the King and Queen of Bhutan ascend the stairs. Thai and Bhutanese royals have a close relationship.
ผู้นำโลกกำลังต่อแถวเพื่อทำความเคารพต่อพระบรมศพ ผมเพิ่งจะเห็นพระราชาและพระราชินีแห่งภูฏานทรงกำลังก้าวขึ้นบันได ราชวงศ์ไทยและภูฏานมีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดต่อกัน

Richard Spicer
One of the first phrases I learned in the Land of Smiles was Gin Khao (กินข้าว}
Literally “Eat Rice” the equivalent of “come and eat.” The one thing Thais seem to enjoy more than eating is sharing that food with others.
When we went out to Thailand at the end of 2014 I knew the King had been in hospital so when my Thai Brother in Law picked us up at the airport I asked him how the King was doing, and was he feeling better. He lit up with a big beaming smile and told me that the King was doing better and was so happy I had asked. He then phoned my Mother in Law in the Village in Isan to tell her that I had asked if the King was well and she was delighted as well. By the time we reached the village 6 hours later it seemed like everyone knew that I had asked about the King’s health and seemed to be so happy that I had asked about their Dad.
It’s difficult to explain to a non Thai how they feel about their King, but that one little question about his health from a farang meant so much to them.
Gin Khao mai?
หนึ่งในคำแรกๆ ที่ผมได้เรียนรู้ในดินแดนแห่งรอยยิ้ม คือ กินข้าว
คำว่า “กินข้าว” เทียบได้กับคำว่า “มากินข้าว” สิ่งหนึ่งที่คนไทยดูเหมือนจะชอบมากกว่าการกินข้าว คือ การแบ่งปันอาหารให้กับผู้อื่น
ตอนที่พวกเราไปประเทศไทยในช่วงปลายปี 2014 ฉันรู้ว่าในหลวงอยู่ในโรงพยาบาล ดังนั้นตอนพี่เขยคนไทยของผมมารับผมที่สนามบิน ผมถามเขาว่าพระองค์ท่านทรงเป็นอย่างไรบ้างและพระองค์ทรงดีขึ้นหรือยัง? เขายิ้มกว้างและบอกผมว่าพระองค์ทรงดีขึ้นแล้วและเขาดูมีความสุขมากที่ผมถามเขา จากนั้นเขาก็โทรหาแม่ยายของผมในหมู่บ้านทางภาคอีสานเพื่อบอกเธอว่าผมถามเขาว่าในหลวงทรงดีขึ้นหรือยัง และเธอ (แม่ยาย) ก็ดีใจเช่นกัน เราใช้เวลาในการเดินทางมายังหมู่บ้าน 6 ชม. และดูเหมือนบ้านทุกคนในหมู่บ้านรู้กันหมดแล้วว่าผมถามเกี่ยวกับสุขภาพของในหลวง และพวกเขารู้สึกมีความสุขที่ผมสอบถามเกี่ยวกับพ่อของพวกเขา
มันยากที่จะอธิบายกับคนที่ไม่ใช่คนไทยว่าพวกเขารู้สึกอย่างไรกับพระมหากษัตริย์ของพวกเขา, แต่คำถามเล็กๆ น้อยๆ เกี่ยวกับสุขภาพของพระองค์จากฝรั่งคนหนึ่งมันมีความหมายอย่างมากกับพวกเขา
กินข้าวมั๊ย?

Damien McFadden
This is so beautiful ?
นี่คือเรื่องเล่าที่งดงาม

Temhlanga Tenane Simelane
Wow.I’m loving the warmth Thai people are showing to one another.Very inspiring.
ว้าวว ฉันรักในความอบอุ่นของคนไทยที่แสดงให้กับผู้อื่น เป็นแรงบันดาลใจที่ดีมาก

Mercy Mateva
his legacy will live forever. good people dont die,they just rest because there legacy still lives among thais people
มรดกของพระองค์จะทรงอยู่ตลอดไป คนดีไม่ได้ตาย, พวกเขาเพียงแค่พักผ่อน เพราะว่ายังมีมรดกที่ทิ้งเอาไว้ให้กับคนไทย

Peter A Wade
Never knew of him, but he sounds to have been greatly loved and a moral leader/Father to the people of Thailand. ….. Nobody gets to be loved and revered so much by his People, unless they are of the highest standards any human being can attain. Oh, for more examples of his kind in the world. …. Condolences to the Thai people in this sad time…..
ผมไม่เคยรู้จักพระองค์, แต่จากที่ได้ฟัง พระองค์ทรงเป็นที่รักอย่างมากและทรงเป็นผู้นำ/พ่อที่มีศีลธรรมกับประชาชนชาวไทย … ไม่มีใครจะได้รับความรักและความเคารพมากมายขนาดนี้, เว้นเสียแต่ว่าพวกเขาจะมีมาตรฐานสูงที่สุดเท่าที่มนุษย์จะสามารถทำได้ … โอ้วว อยากให้มีตัวอย่างแบบพระองค์นี้เพิ่มขึ้นบนโลก … ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งกับคนไทยในช่วงเวลาอันโศกเศร้านี้

Heidi Palanza Gavigan
Soi, That was one of the most beautiful tributes I have ever read. My deepest, sincere condolences.
สร้อย, นี่คือบทความที่สวยงามที่สุดที่ผมเคยอ่านมาเลย … ผมขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้ง

Grant Lundberg
Amazing! My love to all Thai people.
ช่างน่าทึ่ง! ขอมอบความรักของฉันให้แก่คนไทย

เข้าสู่หน้าหลัก >>>kwamkidhen.com
ไม่อยากพลาดข่าวสารและบทความดีๆ … อย่าลืมกดติดตามด้วยนะจ๊ะ ^^

พูดคุยกับเจ้ เมาท์มอยวงการกีฬาติดตามได้ในเพจนี้นะจ๊ะ

อยากรู้เรื่องกฏหมาย ฝากติดตามเพจครบเครื่องเรื่องกฎหมายด้วยนะจ๊ะ